1
Nang araw na yaon ay lumabas si Jesus sa bahay, at naupo sa tabi ng dagat.
2
At nakisama sa kaniya ang lubhang maraming tao, ano pa't lumulan siya sa isang
daong, at naupo; at ang buong karamihan ay nangakatayo sa baybayin.
3
At pinagsalitaan niya sila ng maraming mga bagay sa mga talinghaga, na sinasabi,
Narito, ang manghahasik ay yumaon upang maghasik.
4
At sa paghahasik niya, ay nangahulog ang ilang binhi sa tabi ng daan, at
dumating ang mga ibon at kinain nila;
5
At ang mga iba'y nangahulog sa mga batuhan, na doo'y walang sapat na lupa: at
pagdaka'y sumibol, sapagka't hindi malalim ang lupa:
6
At pagsikat ng araw ay nangainitan; at dahil sa walang ugat, ay nangatuyo.
7
At ang mga iba'y nangahulog sa mga dawagan, at nagsilaki ang mga dawag, at
ininis ang mga yaon.
8
At ang mga iba'y nangahulog sa mabuting lupa, at nangagbunga, ang ila'y tigisang
daan, at ang ila'y tigaanim na pu, at ang ila'y tigtatatlongpu.
9
At ang may mga pakinig, ay makinig.
10
At nagsilapit ang mga alagad, at sinabi nila sa kaniya, Bakit mo sila
pinagsasalitaan sa mga talinghaga?
11
At sumagot siya at sinabi sa kanila, Sa inyo'y ipinagkaloob ang mangakaalam ng
mga hiwaga ng kaharian ng langit, datapuwa't hindi ipinagkaloob sa kanila.
12
Sapagka't sinomang mayroon ay bibigyan, at siya'y magkakaroon ng sagana: nguni't
sinomang wala, pati ng nasa kaniya ay aalisin sa kaniya.
13
Kaya't sila'y pinagsasalitaan ko sa mga talinghaga; sapagka't nagsisitingin ay
hindi sila nangakakakita, at nangakikinig ay hindi sila nangakakarinig, ni hindi
sila nangakakaunawa.
14
At natutupad sa kanila ang hula ni Isaias, na sinasabi, Sa pakikinig ay inyong
maririnig, at sa anomang paraa'y hindi ninyo mapaguunawa; At sa pagtingin ay
inyong makikita, at sa anomang paraa'y hindi ninyo mamamalas:
15
Sapagka't kumapal ang puso ng bayang ito, At mahirap na mangakarinig ang
kanilang mga tainga, At kanilang ipinikit ang kanilang mga mata; Baka sila'y
mangakakita ng kanilang mga mata, At mangakarinig ng kanilang mga tainga, At
mangakaunawa ng kanilang puso, At muling mangagbalik loob, At sila'y aking
pagalingin.
16
Datapuwa't mapapalad ang inyong mga mata, sapagka't nangakakakita; at ang iyong
mga tainga, sapagka't nangakakarinig.
17
Sapagka't katotohanang sinasabi ko sa inyo, na hinangad na makita ng maraming
propeta at ng mga taong matuwid ang inyong nakikita, at hindi nila nakita; at
marinig ang inyong naririnig, at hindi nila narinig.
18
Pakinggan nga ninyo ang talinghaga tungkol sa manghahasik.
19
Kung ang sinoman ay nakikinig ng salita ng kaharian, at ito'y hindi niya
napaguunawa, ay pinaroroonan ng masama, at inaagaw ang nahasik sa kaniyang puso.
Ito yaong nahasik sa tabi ng daan.
20
At ang nahasik sa mga batuhan, ay yaong nakikinig ng salita, at pagdaka'y
tinatanggap ito ng buong galak;
21
Gayon ma'y wala siyang ugat sa kaniyang sarili, kundi sangdaling tumatagal; at
pagdating ng kapighatian o pag-uusig dahil sa salita, ay pagdaka'y natitisod
siya.
22
At ang nahasik sa mga dawagan, ay yaong dumirinig ng salita; nguni't ang
pagsusumakit na ukol sa sanglibutan, at ang daya ng mga kayamanan, ay siyang
umiinis sa salita, at yao'y nagiging walang bunga.
23
At ang nahasik sa mabuting lupa, ay siyang dumirinig, at nakauunawa ng salita;
na siyang katotohanang nagbubunga, ang ila'y tigisang daan, ang ila'y tigaanim
na pu, at ang ila'y tigtatatlongpu.
24
Sinaysay niya sa kanila ang ibang talinghaga, na sinasabi, Ang kaharian ng
langit ay tulad sa isang taong naghasik ng mabuting binhi sa kaniyang bukid:
25
Datapuwa't samantalang nangatutulog ang mga tao, ay dumating ang kaniyang kaaway
at naghasik naman ng mga pangsirang damo sa pagitan ng trigo, at umalis.
26
Datapuwa't nang sumibol ang usbong at mamunga, ay lumitaw nga rin ang mga
pangsirang damo.
27
At ang mga alipin ng puno ng sangbahayan ay nagsiparoon at nangagsabi sa kaniya,
Ginoo, hindi baga naghasik ka ng mabuting binhi sa iyong bukid? saan kaya
nangagmula ang mga pangsirang damo?
28
At sinabi niya sa kanila, Isang kaaway ang gumawa nito. At sinabi sa kaniya ng
mga alipin, Ibig mo baga na kami nga'y magsiparoon at ang mga yao'y pagtipunin?
29
Datapuwa't sinabi niya, Huwag; baka sa pagtitipon ninyo ng mga pangsirang damo,
ay inyong mabunot pati ng trigo.
30
Pabayaan ninyong magsitubo kapuwa hanggang sa panahon ng pagaani: at sa panahon
ng pagaani ay sasabihin ko sa mga mangaani, Tipunin muna ninyo ang mga
pangsirang damo, at inyong pagbibigkisin upang sunugin; datapuwa't tipunin ninyo
ang trigo sa aking bangan.
31
Sinaysay niya sa kanila ang ibang talinghaga, na sinasabi, Ang kaharian ng
langit ay tulad sa isang butil ng binhi ng mostasa, na kinuha ng isang tao, at
inihasik sa kaniyang bukid:
32
Na siya ngang lalong maliit sa lahat ng mga binhi; datapuwa't nang tumubo, ay
lalong malaki kay sa mga gulay, at nagiging punong kahoy, ano pa't nagsisiparoon
ang mga ibon sa langit at sumisilong sa kaniyang mga sanga.
33
Sinalita niya sa kanila ang ibang talinghaga: Ang kaharian ng langit ay tulad sa
lebadura, na kinuha ng isang babae, at itinago sa tatlong takal na harina,
hanggang sa ito'y nalebadurahang lahat.
34
Lahat ng mga bagay na ito'y sinabi ni Jesus sa mga karamihan sa mga talinghaga;
at kung hindi sa talinghaga ay hindi niya sila kinakausap:
35
Upang matupad ang sinalita sa pamamagitan ng propeta, na nagsasabi, Bubukhin ko
ang aking bibig sa mga talinghaga; Sasaysayin ko ang mga natatagong bagay buhat
nang itatag ang sanglibutan.
36
Nang magkagayon ay iniwan niya ang mga karamihan, at pumasok sa bahay: at sa
kaniya'y nagsilapit ang kaniyang mga alagad, na nagsisipagsabi, Ipaliwanag mo sa
amin ang talinghaga tungkol sa mga pangsirang damo sa bukid.
37
At siya'y sumagot at nagsabi, Ang naghahasik ng mabuting binhi ay ang Anak ng
tao;
38
At ang bukid ay ang sanglibutan; at ang mabuting binhi, ay ito ang mga anak ng
kaharian: at ang mga pangsirang damo ay ang mga anak ng masama;
39
At ang kaaway na naghasik ng mga ito ay ang diablo: at ang pagaani ay ang
katapusan ng sanglibutan; at ang mga mangaani ay ang mga anghel.
40
Kung paano ang pagtipon sa mga pangsirang damo at pagsunog sa apoy; gayon din
ang mangyayari sa katapusan ng sanglibutan.
41
Susuguin ng Anak ng tao ang kaniyang mga anghel, at kanilang titipunin sa labas
ng kaniyang kaharian ang lahat ng mga bagay na nangakapagpapatisod, at ang
nagsisigawa ng katampalasanan,
42
At sila'y igagatong sa kalan ng apoy: diyan na nga ang pagtangis at ang
pagngangalit ng mga ngipin.
43
Kung magkagayo'y mangagliliwanag ang mga matuwid na katulad ng araw sa kaharian
ng kanilang Ama. Ang may mga pakinig, ay makinig.
44
Tulad ang kaharian ng langit sa natatagong kayamanan sa bukid; na nasumpungan ng
isang tao, at inilihim; at sa kaniyang kagalaka'y yumaon at ipinagbili ang lahat
niyang tinatangkilik, at binili ang bukid na yaon.
45
Gayon din naman, ang kaharian ng langit ay katulad ng isang taong nangangalakal
na humahanap ng magagandang perlas:
46
At pagkasumpong ng isang mahalagang perlas, ay yumaon siya at ipinagbili ang
lahat niyang tinatangkilik, at binili yaon.
47
Tulad din naman ang kaharian ng langit sa isang lambat, na inihulog sa dagat, na
nakahuli ng sarisaring isda:
48
Na, nang mapuno, ay hinila nila sa pampang; at sila'y nagsiupo, at tinipon sa
mga sisidlan ang mabubuti, datapuwa't itinapon ang masasama.
49
Gayon din ang mangyayari sa katapusan ng sanglibutan: lalabas ang mga anghel, at
ihihiwalay ang masasama sa matutuwid,
50
At sila'y igagatong sa kalan ng apoy: diyan na nga ang pagtangis at ang
pagngangalit ng mga ngipin.
51
Napagunawa baga ninyo ang lahat ng mga bagay na ito? Sinabi nila sa kaniya, Oo.
52
At sinabi niya sa kanila, Kaya't ang bawa't eskriba na ginagawang alagad sa
kaharian ng langit ay tulad sa isang taong puno ng sangbahayan, na naglalabas sa
kaniyang kayamanan ng mga bagay na bago at luma.
53
At nangyari, na nang matapos ni Jesus ang mga talinghagang ito, ay umalis siya
doon.
54
At pagdating sa kaniyang sariling lupain, ay kaniyang tinuruan sila sa kanilang
sinagoga, ano pa't sila'y nangagtaka, at nangagsabi, Saan kumuha ang taong ito
ng ganitong karunungan, at ng ganitong mga makapangyarihang gawa?
55
Hindi baga ito ang anak ng anluwagi? hindi baga tinatawag na Maria ang kaniyang
ina? at Santiago, at Jose, at Simon, at Judas ang kaniyang mga kapatid?
56
At ang kaniyang mga kapatid na babae, hindi baga silang lahat ay nanga sa atin?
Saan nga kumuha ang taong ito ng lahat ng ganitong mga bagay?
57
At siya'y kinatisuran nila. Datapuwa't sinabi sa kanila ni Jesus, Walang propeta
na di may kapurihan, liban sa kaniyang sariling lupain, at sa kaniyang sariling
bahay.
58
At siya'y hindi gumawa roon ng maraming makapangyarihang gawa dahil sa kawalan
nila ng pananampalataya.
—
Mateo 13:1-58
(Ang
Biblia 1905 / Ang Dating Biblia)
Basahin sa
salin na Ang Salita Ng Diyos [SND] 1998
(Tagalog New Testament) ng Bibles International
Payak Na Paraan Ng Diyos Ukol Sa Kaligtasan
Ye Must Be Born Again! | You Need HIS Righteousness!
No comments:
Post a Comment