1
At siya'y pumasok at nagdaan sa Jerico.
2
At narito, isang lalake na tinatawag sa pangalang Zaqueo; at siya'y isang puno
ng mga maniningil ng buwis, at siya'y mayaman.
3
At pinagpipilitan niyang makita si Jesus kung sino kaya siya; at hindi mangyari,
dahil sa maraming tao, sapagka't siya'y pandak.
4
At tumakbo siya sa unahan, at umakyat sa isang punong kahoy na sikomoro upang
makita siya: sapagka't siya'y magdaraan sa daang yaon.
5
At nang dumating si Jesus sa dakong yaon, ay siya'y tumingala, at sinabi sa
kaniya, Zaqueo, magmadali ka, at bumaba ka; sapagka't ngayo'y kinakailangang
ako'y tumuloy sa bahay mo.
6
At siya'y nagmadali, at bumaba, at tinanggap siyang may tuwa.
7
At nang makita nila ito, ay nangagbulongbulungan silang lahat, na nangagsasabi,
Siya'y pumasok na nanunuluyan sa isang taong makasalanan.
8
At si Zaqueo ay nagtindig, at sinabi sa Panginoon, Narito, Panginoon, ang
kalahati ng aking mga pag-aari ay ibinibigay ko sa mga dukha; at kung sakali't
nakasingil akong may daya sa kanino mang tao, ay isinasauli ko ng makaapat.
9
At sinabi sa kaniya ni Jesus, Dumating sa bahay na ito ngayon ang pagkaligtas,
sapagka't siya'y anak din naman ni Abraham.
10
Sapagka't ang Anak ng tao ay naparito upang hanapin at iligtas ang nawala.
11
At samantalang pinakikinggan nila ang mga bagay na ito, ay dinugtungan niya at
sinalita ang isang talinghaga, sapagka't siya'y malapit na sa Jerusalem, at
sapagka't kanilang inakala na pagdaka'y mahahayag ang kaharian ng Dios.
12
Sinabi nga niya, Isang mahal na tao ay naparoon sa isang malayong lupain, upang
tumanggap ng isang kaharian na ukol sa kaniyang sarili, at magbalik.
13
At tinawag niya ang sangpu sa kaniyang mga alipin at binigyan sila ng sangpung
mina, at sinabi sa kanila, Ipangalakal ninyo ito hanggang sa ako'y dumating.
14
Datapuwa't kinapopootan siya ng kaniyang mga mamamayan, at ipinahabol siya sa
isang sugo, na nagsasabi, Ayaw kami na ang taong ito'y maghari pa sa amin.
15
At nangyari, na nang siya'y muling magbalik, nang matanggap na ang kaharian, ay
ipinatawag niya sa kaniyang harapan ang mga aliping yaon, na binigyan niya ng
salapi, upang maalaman niya kung gaano ang kanilang tinubo sa pangangalakal.
16
At dumating sa harapan niya ang una, na nagsasabi, Panginoon, nagtubo ang iyong
mina ng sangpung mina pa.
17
At sinabi niya sa kaniya, Mabuting gawa, ikaw na mabuting alipin: sapagka't
nagtapat ka sa kakaunti, magkaroon ka ng kapamahalaan sa sangpung bayan.
18
At dumating ang ikalawa, na nagsasabi, Panginoon, nagtubo ang iyong mina ng
limang mina.
19
At sinabi niya sa kaniya, Magkaroon ka naman ng kapamahalaan sa limang bayan.
20
At dumating ang iba pa, na nagsasabi, Panginoon, narito ang iyong mina, na aking
itinago sa isang panyo:
21
Dahil sa ako'y natakot sa iyo, sapagka't ikaw ay taong mabagsik kinukuha mo ang
hindi mo inilagay, at ginagapas mo ang hindi mo inihasik.
22
Sinabi niya sa kaniya, Sa sariling bibig mo kita hinahatulan ikaw na masamang
alipin. Nalalaman mo na ako'y taong mabagsik, na kumukuha ng hindi ko inilagay,
at gumagapas ng hindi ko inihasik;
23
Kung gayon, bakit hindi mo inilagay ang salapi ko sa bangko, at nang sa aking
pagbalik ay mahingi ko yaon pati ng tinubo?
24
At sinabi niya sa mga nahaharap, Alisin ninyo sa kaniya ang mina, at ibigay
ninyo sa may sangpung mina.
25
At sinabi nila sa kaniya, Panginoon, siya'y mayroong sangpung mina.
26
Sinasabi ko sa inyo, na bibigyan ang bawa't mayroon; datapuwa't ang wala, pati
ng nasa kaniya ay aalisin sa kaniya.
27
Datapuwa't itong aking mga kaaway, na ayaw na ako'y maghari sa kanila, ay dalhin
ninyo rito, at patayin ninyo sila sa harapan ko.
28
At nang masabi niyang gayon, ay nagpatuloy siya sa unahan, na umahon sa
Jerusalem.
29
At nangyari, na nang siya'y malapit na sa Betfage at Betania, sa bundok na
tinatawag na Olivo, ay sinugo niya ang dalawa sa kaniyang mga alagad,
30
Na sinasabi, Magsiyaon kayo sa inyong lakad sa katapat na nayon; sa pagpasok
ninyo roon, ay masusumpungan ninyo ang isang nakatali na batang asno, na hindi
pa nasasakyan ng sinomang tao: kalagin ninyo siya, at dalhin ninyo siya rito.
31
At kung may sinomang tumanong sa inyo, Bakit ninyo kinakalag iyan? ganito ang
inyong sasabihin, Kinakailangan siya ng Panginoon.
32
At nagsiparoon ang mga sugo at nasumpungan ng ayon sa sinabi niya sa kanila.
33
At nang kinakalag nila ang batang asno, ay sinabi sa kanila ng mga mayari niyaon,
Bakit kinakalag ninyo ang batang asno?
34
At sinabi nila, Kinakailangan siya ng Panginoon.
35
At dinala nila siya kay Jesus: at inilagay nila ang kanilang mga damit sa ibabaw
ng batang asno, at isinakay nila si Jesus sa ibabaw noon.
36
At samantalang siya'y lumalakad, ay inilalatag nila ang kanilang mga damit sa
daan.
37
At nang nalalapit siya sa libis ng bundok ng mga Olivo, ang buong karamihan ng
mga alagad ay nangagpasimulang mangagkatuwa at mangagpuri sa Dios ng malakas na
tinig dahil sa lahat ng mga gawang makapangyarihan na kanilang mangakita.
38
Na sinasabi, Mapalad ang Hari na pumaparito sa pangalan ng Panginoon: kapayapaan
sa langit, at kaluwalhatian sa kataastaasan.
39
At ilan sa mga Fariseo na mula sa karamihan ay nangagsabi sa kaniya, Guro,
sawayin mo ang iyong mga alagad.
40
At sumagot siya at nagsabi, Sinasabi ko sa inyo na kung hindi mangagsiimik ang
mga ito, ang mga bato'y sisigaw.
41
At nang malapit na siya, nakita niya ang bayan, at ito'y kaniyang tinangisan,
42
Na sinasabi, Kung sa araw na ito ay nakilala mo sana, sa iyong sarili, ang mga
bagay na nauukol sa iyong kapayapaan! datapuwa't ngayo'y pawang nangatatago sa
iyong mga mata.
43
Sapagka't darating sa iyo ang mga araw, na babakuran ka ng kuta ng mga kaaway
mo, at kukubkubin ka, at gigipitin ka sa magkabikabila,
44
At ilulugso ka sa lupa, at ang mga anak mo na nasa loob mo; at sa iyo'y hindi
sila magiiwan ng bato sa ibabaw ng kapuwa bato; sapagka't hindi mo nakilala ang
panahon ng sa iyo'y pagdalaw.
45
At pumasok siya sa templo, at pinasimulang itaboy sa labas ang mga nangagbibili,
46
Na sinasabi sa kanila, Nasusulat nga, At ang aking bahay ay magiging
bahay-panalanginan: datapuwa't ginawa ninyong yungib ng mga tulisan.
47
At nagtuturo siya arawaraw sa templo. Datapuwa't ang mga pangulong saserdote, at
ang mga eskriba, at ang mga taong pangunahin sa bayan ay nangagsisikap na siya'y
patayin:
48
At di nila masumpungan kung ano ang kanilang magagawa; sapagka't natitigilan ang
buong bayan sa pakikinig sa kaniya.
—
Lucas 19:1-48
(Ang
Biblia 1905 / Ang Dating Biblia)
Basahin sa
salin na Ang Salita Ng Diyos [SND] 1998
(Tagalog New Testament) ng Bibles International
Payak Na Paraan Ng Diyos Ukol Sa Kaligtasan
Ye Must Be Born Again! | You Need HIS Righteousness!
No comments:
Post a Comment